J. Fforde's "Lost in a Good Book"

สารภาพจริงๆ คือเราก็ไม่ค่อยเข้าใจนักหรอก ความรู้สึกของแฟนๆ หนังสือแฟนตาซีอย่าง The Lord of the Rings หรือ Harry Potter อะไรคือความรู้สึกคันขยุกขยิกในหัวใจ เวลาอ่านเรื่องเกี่ยวกับอัศวิน มังกร หรือ ดาบวิเศษ รวมไปถึงแฟนๆ หนังสือไซไฟ เราไม่เก็ตเสน่ห์ของยานอวกาศ มนุษย์ต่างดาว หรือ รถลอยฟ้า

แต่เราเข้าใจดีเลยล่ะ อะไรที่มันสามารถเกาหัวใจหนอนวรรณกรรม หรือ literature geek ได้ และสิ่งนั้นก็คือนิยายนักสืบไซไฟแฟนตาซี ชุดเธิร์สเดย์ เนคของ เจฟเฟอร์ ฟอร์ดนี่เอง

ฉากหนึ่งใน The Eyre Affair เป็นฉากเล็กๆ แต่ทำให้เราสาบานตัวจะเป็นแฟนหนังสือชุดนี้ คือตอนที่ตัวละครฝ่ายพระเอก นักสืบวรรณกรรมปลอมตัวเข้าไปในสมาคมนักดูดาว เพื่อพิสูจน์ตัวเอง เขาต้องท่องชื่อดวงจันทร์ดาวเสาร์ จากดวงเล็กสุด ไปหาใหญ่ ซึ่งจริงๆ ตัวละครตัวนี้ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับดวงดาวแม้แต่น้อย หากบังเอิญดวงจันทร์ดาวเสาร์ตั้งชื่อตามตัวละครหญิงของเชคสเปียร์ (เว้นแค่ดวงใหญ่สุดคือ โอเบรอน ราชาแห่งภูตจาก Midsummer Night’s Dream) เขาถึงผ่านการทดสอบตรงนี้ได้

ฉากเล็กๆ ที่ไม่สลักสำคัญอะไรแบบนี้แหละ เวลาอ่านกลับคันยิกๆ ในหัวใจ อมยิ้มได้ไม่หุบ

Lost in a Good Book คือหนังสือชุดเธิร์สเดย์ เนคเล่มสอง แม่ยอดหญิงนักสืบวรรณกรรมเธิร์สเดย์ หลังจากพิชิตมหาวายร้ายอาเครอน ฮาเดส (ตั้งชื่อตามแม่น้ำแห่งความตาย) เล่มนี้เธอตกเป็นเป้ามือสังหารลึกลับ รหัสเอ.เอช. เป็นมือสังหารที่ใช้อาวุธคือความบังเอิญ นอกจากนี้เธิร์สเดย์ยังค้นพบความสามารถพิเศษของตัวเอง และถูกคัดเลือกให้เป็นหนึ่งในจูริสฟิคชั่น คล้ายๆ เหล่าผู้ผดุงความสงบสุขในโลกวรรณกรรม มีหน้าที่กระโดดจากหนังสือเล่มหนึ่ง ไปยังอีกเล่ม เพื่อให้แน่ใจว่าเนื้อเรื่องดำเนินไปตามที่คนเขียนต้องการ

ใครชอบดิกเกนส์น่าจะสนุกกับเล่มนี้ เพราะตัวละครที่มีบทบาทมากๆ คือมิสฮาวิแชม จาก The Great Expectation ในฐานะครูของเธิร์สเดย์ อีกฉากที่ได้ใจเราคือ ตอนเธิร์สเดย์ถูกตัดสินโดย The Magistrate จาก The Trial เธอคือจำเลยคนถัดไป ต่อจากแฮร์ เค. อ๋อ แล้วก็มีฉากที่เธิร์สเดย์ต้องมุดเข้าไปใน The Raven เพื่อชิงตัวศัตรูคู่อาฆาตของเธอจากเล่มที่แล้ว

อ่านกันขำๆ สนุกๆ