C. Dickson's "The Plague Court Murders"

ประมาณปี 1928 แวน ดีน นักวิจารณ์วรรณกรรมได้คิดกฎยี่สิบข้อสำหรับนิยายสืบสวนขึ้นมา ในยี่สิบข้อนี้ สำคัญสุดคือ "ผู้อ่านต้องมีโอกาสไขคดีได้ก่อนผู้เขียนเฉลย" ซึ่งสรุปสั้นๆ ก็คือ "ห้ามโกง" นั่นเอง ต้องยอมรับแหละ ว่าไม่มีอะไรน่าหงุดหงิดไปกว่านิยายนักสืบที่ "โกง" คนอ่าน หากเอาจุดนั้นเป็นเกณฑ์ The Plague Court Murders เป็นหนังสือที่ล้มเหลว เพราะแม้มันไม่ได้โกงคนอ่านตรงๆ แต่ก็อาศัยเงื่อนไขที่คาดเดาไม่ได้หลายข้อ แต่ถ้าถามว่าเรารังเกียจมันหรือเปล่า ไม่เท่าไหร่ เพราะเป้าหมายของคาร์ (Carter Dickson คือนามปากกาของ John Dickson Carr) เหมือนต้องการสร้างบรรยากาศสยองขวัญมากกว่า ซึ่งในแง่นั้นสอบผ่าน ยังจะสนใจอ่านหนังสือของแกต่อไปอีกสักเล่ม สองเล่ม