แมงมุมมอง (พรชัย แสนยะมูล)

และแล้วคำเปรียบเปรยเรื่องดนตรีของเราก็ยังใช้ได้กับหนังสือชิงซีไรต์เล่มที่ 4 นี้ ถ้าสามเล่มก่อนๆ เหมือนเพลงร็อค ลูกทุ่ง และคลาสสิก แมงมุมมอง ก็คือเพลงกล่อมเด็กอย่างไม่ต้องสงสัย

ระยะหลังนี่ประเด็นเรื่องหนังสือเด็ก กับรางวัลซีไรต์ถูกเอามาพูดถึงบ่อย ตั้งแต่ตอนที่ เจ้าหงิญ ได้รางวัล จนมาถึง กะทิ เมื่อปีก่อน ทำให้ในสายตาหลายคนเผลอๆ แมงมุมมอง อาจกลายเป็นม้ามืดไปอีกตัวก็ได้ ก็ขอตอบกันล่วงหน้าเลย ถ้าปีนี้พี่กุดจี่จะได้ซีไรต์จริง ไม่ว่าเกจิในวงการว่าไง เราคนหนึ่งแหละที่ไม่รู้สึกขัดขืน

ชอบทำนองกลอนของพี่กุดจี่ ใช้สัมผัสง่ายๆ วรรคสั้นๆ เป็นกลอนที่อ่านแล้ว ไม่พลาดจังหวะแน่ๆ (บางครั้งเวลาอ่านกลอนแปด ถ้าแบ่งวรรคแบบอื่นที่ไม่ใช่ สาม สอง สาม เราจะสะดุดๆ ต้องกลับไปทวนใหม่อีกรอบ) บางทีก็เล่นคำแบบน่ารักๆ เช่น ปีนเขา เอาคำว่า "เขา" ความหมายต่างๆ มาสับเปลี่ยน อีกบทที่ชอบเป็นพิเศษคือ ต่างเหมือนกัน ด้วยตอนจบที่แม้ไม่ถึงขั้นฮุคใต้คาง แต่ก็เป็นถองเบาๆ พอให้จักกะจี้

หลายบทหยิกสังคมได้น่ารักน่าชังเช่น มันออกมาจากทีวี แต่ก็มีบางบทที่ "คาบลูกคาบดอก" ไปหน่อย เช่นบทสดุดีคณะรัฐประหารฯ ไม่เป็นไร เห็นลงท้ายว่าเขียนเดือนกันยาปี 49 พอดี ไว้ vol 45 พี่กุดจี่ค่อยเขียนกัดแล้วกันนะ

สำนักพิมพ์ไม้ยมกทำหนังสือเล่มนี้ออกมาได้น่ารักสมเนื้อหา ทั้งภาพประกอบและการตีพิมพ์ กลอนที่เขียนต่างวาระ แต่กรรมเดียวกัน (คือเนื้อหาคล้ายๆ กัน) ก็เอามาวางไว้ใกล้ๆ กัน ช่วยให้คนอ่านอารมณ์ไม่มั่วสุ่ม จะตินิดหนึ่งก็ตรงไม่มีสารบัญนี่แหละ จะว่าไม่จำเป็น ก็ไม่จำเป็นหรอก แต่มันช่วยให้คนวิจารณ์หนังสืออย่างเราเขียนถึงง่ายขึ้นเยอะ

ก็เป็นกำลังใจให้แล้วกันครับ