น้ำชาและน้ำตา

เพิ่งทราบข่าว ใครบางคนที่ผมชื่นชอบเสียชีวิต ก่อนหน้านั้นเขาเป็นเพียงศิลปินตัวเล็กๆ ก่อตั้งวงซึ่งไม่ได้โด่งดังอะไร การตายของเขาเงียบกริบ ท่ามกลางวังวนกระแสข่าวบันเทิง ไม่มีเสียงปืน ไม่มีคอนเสิร์ตสั่งลา และไม่มีนกกระดาษ มีแต่ตำรวจมาพบศพในห้องพักโดดเดี่ยว หลังจากเสียชีวิตด้วยโรคเลือดมาแล้วสามวัน

ศิลปินบางคนเหมือนต้นไม้ เวลาถูกโค่น สั่นสะเทือนไปทั้งป่า แต่บางคนเป็นแค่ใบไม้แห้งเหี่ยว ปลิดปลิวหลุดลอยไปตามลม ผมอยากร้องไห้ให้กับความไม่ยุติธรรมของโลก แต่ทำใจปลอบตัวเอง ไม่ว่าศิลปินคนไหนตายก็เป็นเรื่องโศกเศร้าทั้งนั้นสำหรับแฟนๆ ช่างมันเถอะ ช่างมัน

วันนี้ลมหนาวมาเยือน ใบไม้ร่วงหล่นในใจผม

"คนเหงาคนหนึ่ง ที่มีความรักเพื่อการจากลา เหมือนลมพัดผ่านมา...ความรักครั้งใหม่กับเธออยากเป็นครั้งสุดท้าย ฉันกลัวรักจากไป..."

"เธอจะรักฉัน จะอยู่กับฉันเรื่อยไปได้ไหม (ให้เธอมีฉันตลอดไป)...อยู่กับใจฉัน อยู่เป็นความหมายของผู้ชายคนนี้..."

"เธอคือความรักที่แสนดี (เธอคือผู้หญิงที่แสนดี) เธอคือเหตุผลของพรุ่งนี้ (มีเธอก็มีพรุ่งนี้)...ให้ยังมีกันแหละกัน ในความผูกพันที่เข้าใจ..."

"คืนและวันเปลี่ยน อะไรๆ หมุนเวียนเปลี่ยนไป จะรักเธอไม่เปลี่ยนใจ..."

"เธอจะรักฉัน จะอยู่กับฉันเรื่อยไปได้ไหม (ให้เธอมีฉันตลอดไป)...อยู่กับใจฉัน อยู่เป็นความหมายของผู้ชายคนนี้...เธอคือความรักที่แสนดี (เธอคือผู้หญิงที่แสนดี) เธอคือเหตุผลของพรุ่งนี้ (มีเธอก็มีพรุ่งนี้)...ให้ยังมีกันแหละกัน ในความผูกพันที่เข้าใจ..."

"...เธอจะรักฉัน จะอยู่กับฉันเรื่อยไปได้ไหม"