รู้ทันสันดาน Tense (เฑียร ธรรมดา)

มาแล้วๆ หนังสือสุดโปรดเล่มแรกของปี 2553 ไม่ใช่วรรณกรรม ข้อเขียน สารคดี หรือบทความสิ่งแวดล้อมอะไรทั้งสิ้น หากเป็นหนังสือคู่มือภาษาอังกฤษสอนเรื่องการใช้คำกิริยา หรือ รู้ทันสันดาน Tense โดยคุณเฑียร ธรรมดา เท่าที่อ่านในประวัติ นอกจากผู้เขียนจะรู้สี่ห้าภาษาแล้ว ยังเคยท่องยุโรปและทำงานเป็นไกด์มาสิบกว่าปี ความสุดยอดของหนังสือเล่มนี้ไม่ใช่เฉพาะคำอธิบายเป็นตัวอักษรเท่านั้น แต่ยังมีรูปการ์ตูนน่ารักๆ ฝีมือคุณภัทริดา ประสานทองมาประกอบแทบจะทุกหน้าตั้งแต่ปกแรกยันปกหลัง (ต้องขอติตรงนี้นิดหนึ่ง เพราะรู้สึกว่าคุณภัทริดาทำงานหนักมากๆ น่าจะขึ้นเครดิตบนปกทั้งคุณเฑียรและคุณภัทริดาเลย)

เรื่อง Tense นั้นยากจริงๆ ไม่กลิ้งกลอก ขนาดอยู่เมืองนอกมาสิบกว่าปีอย่างเรา ปัจจุบันก็ยังเทนซ์ (ตึงเครียด) ทุกครั้งที่ต้องใช้ Tense ความยากอย่างหนึ่งก็มาจากการศึกษาไทยที่เน้นการตอบคำถามแบบตัวเลือก ซึ่งจะมีตัวเลือกที่ถูกต้องตัวใดตัวหนึ่งเสมอ และตัวเลือกอื่นๆ ต้องผิดหมด เราก็เลยเน้นการหา Keyword หรือคำบอกใบ้ในประโยค ที่ถ้าปรากฎขึ้นมาเมื่อไหร่ ก็จะรู้ได้ทันทีว่าประโยคนั้นต้องใช้กริยารูปไหน แต่ปัญหาก็คือในชีวิตจริง ประโยคฝรั่งมีคำบอกใบ้ทุกประโยคเสียที่ไหน สุดท้ายก็ต้องอ่านเอาเองจากบริบท บางประโยคก็สามารถใช้รูปกริยามากกว่าหนึ่งตัว จุดที่เราคิดว่าดีมากๆ ในหนังสือของคุณเฑียรและคุณภัทริดาก็คือการสอนให้เลือกรูปกริยาด้วยความเข้าใจและรู้ความหมาย มากกว่าการมองหาคำบอกใบ้

ถ้าจะมีข้อติหลักๆ ก็คือ คุณเฑียรน่าจะให้ความสำคัญกับความหมายของคำกริยามากกว่านี้ เช่นกริยาบางคำไม่สามารถใช้กับ Tense บางตัวได้ ซึ่งก็มีพูดถึงนิดหน่อยอย่าง Jackie Chan’s kicking Bruce Lee. ถ้าใช้แบบนี้ก็แปลว่าไม่ได้เตะทีเดียวแต่เตะซ้ำๆ ๆ ๆ ถึงใช้รูป Continuous Tense ได้ เรารู้สึกว่ามีตัวอย่างแบบนี้อีกเยอะ และน่าสนใจ อย่างสองประโยคที่ยกมาตอนท้าย I forgot my buffalo. และ I have forgotten my buffalo. นั้นความหมายค่อนข้างต่างกันทีเดียว (อันแรกเป็นความจริงเฉยๆ ว่า “ผมลืมควาย (ไว้ที่สนามหลวง)” แต่อีกอันหนึ่งคือ “ต่ายห่! กูเพิ่งนึกออกว่ากูลืมควาย”) แล้วก็อีกนิดคือ Shall กับ Will นั้น ความหมายคนละความหมายกันเลย แม้ปัจจุบันจะไม่ค่อยมีใครใช้ Shall แล้วก็ตาม

ถึงอย่างไรก็อยากยืนยันว่า รู้ทันสันดาน Tense เป็นหนังสือที่น่ารักมากๆ ถ้าอยากเข้าใจภาษาอังกฤษต้องหามาอ่าน ถ้าเข้าใจดีอยู่แล้ว ไม่เสียหายเลยที่จะมีหนังสือแบบนี้เอาไว้ประดับบ้าน เพื่อทบทวนวิชา

ว้าว! คุณเฑียรเขียนคู่มือภาษาเยอรมันไว้ด้วยสิ ต้องไปหามาอ่านแล้ว