S. Brijs's "The Angel Maker"

อยากรู้จริงๆ ว่าสเตฟาน บริจส์ เป็นใครกันแน่ กูเกิลชื่อหมอแล้วก็ไม่เห็นมีไซต์อะไรที่เป็นภาษาอังกฤษขึ้นมาสักเท่าไหร่เลย เข้าใจว่าเพราะหมอยังเป็นนักเขียนใหม่อยู่ แต่ใครก็ตามที่เขียน The Angel Maker ได้นี่ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ ไม่ใช่ว่าไม่ธรรมดาในฐานะนักเขียนเท่านั้น เพราะ The Angel Maker มีความลึกในหลายระดับมากๆ ไม่ว่าจะเป็นทางด้านศาสนา ปรัชญา วิทยาศาสตร์ หรือว่าจิตวิทยาการเติบโตของเด็ก คนที่เขียนอะไรอย่างนี้ออกมาได้ต้องมีความรู้รอบด้าน

แต่มองอีกแง่หนึ่ง ใครก็ตามที่อยากจะเขียนรีเมค Frankenstein ก็คงต้องมีความรู้ระดับนี้เท่านั้นกระมัง

เพราะนี่คือสิ่งที่ The Angel Maker เป็น นิยายรีเมค Frankenstein ตั้งแต่ชื่อตัวเอก วิคเตอร์ ฮอปป์ ก็มาจากวิคเตอร์ แฟรงเกนสไตน์ ขณะที่แฟรงเกนสไตน์หมกมุ่นกับการเอาชนะความตาย ฮอปป์หมกมุ่นกับการเกิด อีกข้อแตกต่างคือ "วิทยาศาสตร์" ของ Frankenstein หมายถึงการปลุกศพให้ลุกขึ้นมาเดินเหิน ซึ่งในปัจจุบันก็เป็นแค่เรื่องในจินตนาการเท่านั้น แต่เทคนิกของดอกเตอร์ฮอปป์คือการโคลนนิ่ง ซึ่งมีอยู่จริง อ่านศัพท์แสงชีววิยาใน The Angel Maker แล้ว บอกได้เลยว่าบริจส์ต้องไม่ใช่ขี้ๆ ยิ่งอ่านออกว่าผู้เขียนเข้าใจ "วัฒนธรรมของนักวิทยาศาสตร์" เป็นอย่างดี ก็ยิ่งทำให้เราปักใจเชื่อเข้าไปใหญ่ว่าหมอต้องเป็นนักวิทยาศาสตร์ หรืออย่างน้อยก็เคยเรียนวิทยาศาสตร์มาก่อน

อยากพูดถึงประเด็นนี้ เพราะนี่เป็นเอกลักษณ์ที่เราไม่เคยอ่านเจอในไซไฟเรื่องไหนมาก่อน ดอกเตอร์ฮอปป์มีนิสัยประหลาดอย่างหนึ่ง คือจะไม่ชอบทำการทดลองซ้ำซาก เมื่อเขาประสบความสำเร็จในการโคลนหนูได้ครั้งหนึ่ง เขาเดินหน้าไปโคลนมนุษย์ต่อทันที โดยไม่สนใจว่าตัวเองจะสามารถโคลนหนูได้เป็นหนที่สองหรือเปล่า การละเลยที่จะทำการทดลองซ้ำซากนำไปสู่จุดจบของวิคเตอร์ ฮอปป์ อาจกล่าวได้ว่าฮอปป์ทำบาปเป็นสองเท่าของแฟรงเกนสไตน์ คือไม่ได้แค่เหยียดหยามพระผู้สร้างเท่านั้น แต่ยังเหยียดหยามวิทยาศาสตร์อีกด้วย

อีกจุดต่างที่น่าสนใจคือ เมื่อเทียบกับเชลลี บริจส์ให้ความสำคัญกับตัวนักวิทยาศาสตร์ มากกว่าสิ่งประดิษฐ์ สัตว์ประหลาดของดอกเตอร์ฮอปป์ก็คือเด็กแฝดสามคน ซึ่งมียีนส์เหมือนดอกเตอร์ ทั้งสามมีร่างกายอ่อนแอ หัวล้าน ผมเผ้าร่วง และสุดท้ายก็ตายไปโดยไม่ได้ลุกขึ้นมาทำอะไรให้ชาวบ้านต้องก่อมอบขับไล่ เหมือนบอริส คาลอฟในภาพยนตร์คลาสสิค ซึ่งก็แอบน่าผิดหวังนิดหน่อย นิยายเรื่องนี้แบ่งเป็นสามองค์ สององค์แรกเครียด และเค้นมากๆ และพอถึงองค์สุดท้าย เมื่อทุกอย่างมารวมๆ กัน ดูออกว่าบริดจ์ไม่แน่ใจอยากให้เรื่องดำเนินไปทางไหน สุดท้ายแล้ว The Angel Maker ปิดฉากได้น่าพึงพอใจในระดับหนึ่ง แม้จะแอนไทไคลแมกซ์ไปนิด