I. Murdoch's "The Nice and the Good"


ท่านผู้อ่านเบื่อไอริช เมอดอชหรือยัง เชื่อหรือไม่ว่าผ่านมายี่สิบกว่าเล่มแล้ว เราก็ยังไม่เบื่อ The Nice and the Good ติดอันดับหนึ่งในห้านิยายที่ดีที่สุดของเมอดอชได้สบายอย่างๆ แต่ถึงยังไม่เบื่ออ่าน แต่ก็แอบเบื่อเขียนถึงมันนิดหน่อยแล้ว ดังนั้นแทนที่เราจะพูดถึงนิยายเรื่องนี้ เราจะขอยกฉากสองฉากออกมา เพื่อแสดงให้เห็นถึงอัจฉริยะของเดมแล้วกัน

ดันแคน ได้รับมอบหมายให้สืบสวนการฆ่าตัวตายของราชิช เขาพบว่าราชิชเกี่ยวข้องกับเวทมนต์มืดบางอย่าง และสถานที่ประกอบพิธีกรรมคือห้องใต้ดินลับ ซึ่งเคยถูกใช้เป็นหลุมหลบภัยระเบิด ดันแคนถือไฟฉายกระบอกเดียว เดินทางเข้าไปสำรวจหลุมหลบภัยซึ่งทั้งมืด แคบ และเหม็นอับ มีหนูตัวอ้วนๆ วิ่งพล่านไม่ต่างอะไรจากสุสานอัศวินในขุมทรัพย์สุดขอบฟ้า เขาพบสถานที่ประกอบพิธีของราชีช นอกจากศพนกพิราบ อุปกรณ์มนต์ดำต่างๆ เขายังพบประโยคหนึ่ง ถูกเขียนไว้บนผนัง เป็นประโยคคำสั่งสอนโง่ๆ ซึ่งหาอ่านได้ทั่วไปตามหนังสือปรัชญากฎหมาย

ระหว่างที่อ่านฉากนี้ เราก็อ่านไปยิ้มไป เนื่องจากคุ้นเคยกับนิยายของเดมมาเยอะ เรารู้แหละ ว่าไม่มีจริงหรอกเวทมง เวทมนต์อะไร ที่อุตส่าห์บรรยายฉากหลุมหลบภัยเสียน่ากลัว ก็คงเป็นความสนุกฮาๆ ของคนเขียนเสียมากกว่า หารู้ไม่ว่า ในภายหลัง ดันแคนต้องเผชิญหน้ากับ "เฮเลน แห่งทรอย" โสเภณีลึกลับ ซึ่งชอบใช่เรือนกายยั่วยวนชาย และให้สามีถ่ายรูปเก็บไว้เพื่อแบลคเมล์ ขณะที่ดันแคนกำลังจะตกหลุมเฮเลน จู่ๆ คำสั่นสอนโง่ๆ บนผนัง ณ สถานที่ประกอบมนต์ดำ ผุดขึ้นมาในหัวเขา ประโยคนี้ช่วยเตือนสติดันแคน ให้เขาต่อต้านเวทมนต์ของเฮเลนได้

ความสุดยอดของฉากนี้ อยู่ตรงที่ว่า ทันทีที่ประโยคนี้ผุดขึ้นมาในหัวดันแคน และผู้อ่านอ่านมัน สิ่งที่ติดมาด้วยกับประโยคนี้ ไม่ใช่เพียงคำแปดเก้าซึ่งประกอบกันเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงหลุมหลบภัย ความมืด คับแคบ เหม็นอับ หนูตัวอ้วนๆ และศพนกพิราบ เมอดอชได้ใส่เวทมนต์ลงไปในหนังสือของเธอ โดยไม่ต้องอาศัยอำนาจเหนือธรรมชาติใดๆ ทั้งสิ้น

อีกฉากหนึ่ง เพียซ เด็กหนุ่มซึ่งถูกบาบาราสลัดรักตัดสินใจฆ่าตัวตาย ก่อนตายเขาต้องการจะรู้ให้ได้ว่า ข้างในถ้ำชายทะเล ซึ่งเป็นที่ซ่อนขุมทรัพย์โจรสลัดในตำนาน เป็นอุโมงค์ตัน หรือมีช่องว่างให้อากาศหายใจ เพียซว่ายน้ำเข้าไปในถ้ำจังหวะที่น้ำกำลังขึ้น เขาตั้งใจให้รู้กันไปเลยว่า ในถ้ำแห่งนี้เป็นช่องโล่ง หรือว่าตัวเขาจะต้องจมน้ำตายอยู่ข้างใน ระหว่างที่ว่าย สำรวจภายในถ้ำ เขาเจอกับทางแยก เมื่อเพียซตระหนักว่า โอกาสที่เขาจะรอด หรือตาย ขึ้นอยู่กับทางเลือก และการตัดสินใจ ทันใดนั้น การเตรียมตัวเตรียมใจ และทุกอย่างที่เด็กหนุ่มอุตส่าห์รวบรวมกำลังใจมา พังทลายโดนสิ้นเชิง

ต้องมีความเข้าใจในมนุษย์อย่างลึกล้ำสักแค่ไหนกัน ถึงสามารถเขียนฉากนี้ออกมาได้!

2 comments:

Anonymous said...

ข้อมูลเพิ่มเติมในบล็อก เราว่าน่าสนใจดี ไม่รู้จะเป็นประโยชน์บ้างไหม แวะไปอ่านดูนะ

Anonymous said...

เม้นต์แล้ว แวะไปอ่านดูนะ