I. Calvino's "t zero"

t zero เห็นจะเป็นหนังสือน่าผิดหวังสุดเท่าที่เราเคยอ่านเล่มหนึ่ง ก็จะไม่ให้หวังสูงได้อย่างไร ในเมื่อมันเป็นรวมเรื่องสั้นของคาลวิโน นักเขียนในดวงใจ และเป็นภาคต่อของ Cosmicomic ซึ่งเป็นผลงานชิ้นโบว์แดง ดูท่าเล่มนั้นจะโบว์แดงเกินไป คาลวิโนถึงได้เขียนภาคต่อออกมาเป็น t zero ซึ่งแสดงให้เห็นว่าปรากฎการณ์ภาคต่อสู้ภาคแรกไม่ได้นั้น มิใช่จำกัดเฉพาะภาพยนตร์ฮอลลีวู้ด แต่วรรณกรรมอิตาลีก็เป็นได้เช่นกัน

ยังอยากให้เครดิตคาลวิโน ตรงที่แกอุตส่าห์เขียน t zero ให้ออกมาแตกต่างจากภาคแรก ขณะ Cosmicomic อ่านแล้วเหมือนต่อมจินตนาการโดนเตะผ่าหมาก t zero ได้อารมณ์โมโนลอค พร่ำบ่นปรัชญา พระเอกตลอดกาลก็ยังคงเป็น Qfwfq เหมือนคาลวิโนพยายามเล่นกับ meta-fiction ด้วย คือหาวิธีสร้างสรรค์ๆ มาเล่าเรื่องให้มันแปลกใหม่ เช่นเรื่องหนึ่งก็บรรยายภาพเหมือนเรากำลังอ่านการ์ตูน ซึ่งก็เพลินดี แต่เราว่ามันก็ไม่เจ๋งเท่าไหร่ ของแบบนี้ให้นักเขียนรุ่นหลังที่ไม่ค่อยเก่ง (เช่น Sanfran Foer) ไปทำกันดีกว่า

โดยรวมถือว่าให้คะแนนความคิดสร้างสรรค์แล้วกัน แต่ถ้าเทียบกับภาคแรก ก็ต้องจัดว่าน่าผิดหวัง