A. Christie's "The Mystery of the Blue Train"

โอย ไม่อยากให้รักชวนหัวกลายเป็นรวมบทวิจารณ์นิยายนักสืบเลย แต่ช่วงนี้อ่านแต่แนวนี้จริงๆ ไอ้เล่มที่ไม่ใช่นักสืบ ก็ดันเอามาโพสในนี้ไม่ได้อีก (ด้วยหลายสาเหตุ) เอาเถอะ สัญญาว่า The Mystery of the Blue Train จะเป็นหนึ่งในเล่มท้ายๆ แล้ว

นี่อาจเป็นนิยายของคริสตี้ที่สนุกสุด ในแง่ว่าผู้ต้องสงสัยมีสีสัน แบลคเมย์ ริษยา หักเหลี่ยมกันเอง เนื้อเรื่องมีน้ำ มีเนื้อมากกว่าแค่ปัวโรต์ไล่คุยคนนู้นคนนี้เพื่อจับโกหก ไม่เหมือนนิยายคริสตี้ทั่วไป นอกจากฆาตกรรม ยังมีการโจรกรรมเพชรเป็นพลอตเสริมด้วย อ่านสนุก แต่พอเฉลยคดีเสร็จแล้วก็รู้สึกเฉยๆ นึกถึงที่ปัวโรต์ (คริสตี้) เคยพูดไว้ใน The Clocks คือรูปคดียิ่งซับซ้อนเท่าไหร่ ความจริงของมันก็ยิ่งง่ายดายเท่านั้น โดยรวมแล้วเราถือว่าชอบ ใน cardboard characters เป็นร้อยเป็นพันคนที่คริสตี้สร้างขึ้นมา คนที่มีสีสันกว่าเพื่อนก็อยู่ The Mystery of the Blue Train เล่มนี้แหละ หรืออย่างตอนจบก็แอบมีอะไรหวานๆ ให้ชวนคิดยิ้มๆ ดี