หมายเหตุ: เคยพูดถึงเจน โบลเลส สตรีนิรนาม ผู้เป็นนักเขียนในดวงใจของเพื่อนนักเขียนหลายคนไว้แล้วในบลอค Two Serious Ladies กลับไปอ่านแนะนำประวัติเธอกันเอาเองนะครับ
ถ้าให้ใช้คำคำเดียวสรุปธีมของเรื่องสั้นต่างๆ ใน Plain Pleasures คำคำนั้นคือ "การผจญภัย" ซึ่งถ้าใครได้ลองอ่านรวมเรื่องสั้นชุดนี้จริง ก็คงอดแปลกใจไม่ได้ว่ามันผจญภัยตรงไหนกัน ไม่เห็นมีล่าสมบัติ เผชิญเหล่าร้าย หรือท่องโลกกว้าง ก็เห็นจะมีแต่ผู้หญิง ชนชั้นกลาง เดินเข้าตรอกออกประตูบ้านคนนู้นคนนี้
ตอนที่พูดถึง Two Serious Ladies เกริ่นไว้ว่างานเขียนของโบลเลสชวนให้เรานึกถึงการ์ตูนของมิยาซากิ ซึ่งแม้ความรู้สึกนี้จะไม่รุนแรงเท่าตอนอ่าน Plain Pleasures แต่ก็ช่วยให้เราบอกได้ว่าตรงไหนกันของโบลเลสที่เหมือนงานของมิยาซากิ นั่นคือจิตวิญญาณของการผจญภัย การที่เราไม่รู้ชะตากรรมดี หรือร้าย อันใดรอคอยตัวละครหลักในเรื่อง
อย่าง Plain Pleasures ตัวเองของเรื่องคือผู้หญิงลึกลับ ซึ่งคนอ่านไม่ได้คุ้ยเคยเบื้องหลังเธอเท่าไหร่ ออกไปทานอาหารค่ำกับเพื่อนบ้านชาย ผู้ซึ่งเรายิ่งไม่รู้จักเขา สุดท้ายดื่มเมามาย จนต้องขอนอนในห้องส่วนตัวเจ้าของภัตตาคาร ซึ่งนอกจากจะเป็นตัวประกอบที่เพิ่งโผล่มาหน้าสุดท้าย เขายังแสดงเจตจำนงเล็กๆ ที่จะเอารัดเอาเปรียบหญิงสาวไม่ได้สติผู้นี้ ความไม่รู้ซ้อนทับความไม่รู้นี้เอง ทำให้ความรู้สึกเวลาอ่านนิยายของโบลเลสเหมือนเฝ้ามองกระดาษขาวปลิวว่อนในสายลม
Camp Cataract เป็นเรื่องสั้นซึ่งคาโปตชอบมากๆ ว่าด้วยเรื่องพี่น้องสามสาว ซึ่งมีความเพี้ยน ความบ้าในลักษณะที่แตกต่างกัน แฮเรียต พี่สาวคนโตหนีครอบครัวมาอยู่กลางธรรมชาติ ซาดีน แม่บ้านอยากให้พวกเธอทั้งสามกลับมาอยู่ด้วยกัน ส่วนเอวี น้องสาวคนเล็กเป็นคนเดียวที่แต่งงานแล้ว สิ่งที่ผู้เขียนพยายามบอกคือ "ไม่ใช่ใครก็ได้ที่มีจิตวิญญาณของการผจญภัญอยู่ในตัว" หลังจาก set คาแรกเตอร์สามพี่น้อง ก่อนจะถึงไคลแมกซ์ท้ายเรื่อง คนอ่านจะต้องถามตัวเองซ้ำว่า "ใครกันแน่ๆ " เป็นอีกเรื่องสั้นที่เรายอมรับ
No comments:
Post a Comment