H. Hesse's "Peter Camenzind"

Peter Camenzind เป็นนิยายเล่มแรกของเฮสเส แต่เป็นเล่มสุดท้ายของเขาที่เราอ่าน ซึ่งก็เท่ากับว่าตอนนี้เราอ่านนิยายทุกเล่มของนักเขียนรางวัลโนเบลคนนี้จบหมดแล้ว (วู้ฮู! ตบมือให้ตัวเอง เก่งมาก เปาะแปะ!) ถ้าถามว่าชายหนุ่มอายุ 27 ที่เขียน Peter Camenzind จะสามารถเติบโตขึ้นมาเขียน Siddhartha Damian หรือว่า Magister Ludi ได้ไหม ตอบเลยว่าได้ ยิ่งกว่านั้น ถ้ามองว่านิยายเล่มแรกของนักเขียนส่วนใหญ่ จะแฝงความเป็นอัตชีวประวัติเอาไว้เสมอ คาเมนไซนด์ตัวเองของนิยายจะสามารถเขียน Siddhartha Damian และ Magister Ludi ได้ ได้ และได้แน่ๆ

Peter Camenzind คือนิยายที่เป็นนิยายเล่มแรกมากๆ มันมีโมทีฟทุกอย่างที่เราพบเจอในนิยายของเฮสเสเล่มอื่นๆ ตั้งแต่ความชื่นชอบในดนตรี เด็กที่ป่วยและเสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อย เด็กที่จากบ้านไปอยู่โรงเรียนประจำ รักที่ไม่สมปรารถนา สายลม ก้อนเมฆ ทะเลสาป และธรรมชาติของเทือกเขาแอลป์ ชายหนุ่มผู้เปล่าเปลี่ยว หลังจากอ่านนิยายทุกเล่มแล้ว ไม่เกินไปเลยถ้าจะบอกว่า อาชีพนักเขียนของเฮสเสสร้างมาจากการคัดลอก ดัดแปลง และเพิ่มเติมผลงานชิ้นแรกในชีวิตซ้ำไปซ้ำมานี่เอง เราไม่เคยรู้สึกว่าเฮสเสเป็นนักเขียนที่ "ฉลาด" (ไม่เหมือนโธมัส มานที่เป็นเพื่อนสนิทของเฮสเส ขานั้นฉลาดจริง) แต่เขามีความ "น่ารัก" บางอย่าง การที่เขาไม่กลัวที่จะลอกผลงานตัวเอง ก็ตอกย้ำความน่ารักตรงนี้

และ Peter Camenzind ก็เป็นนิยายที่น่ารักเอามากๆ เห้นความใสปิ๊งของเฮสเสในวัยหนุ่ม ก่อนที่เขาจะศึกษาพุทธศาสนา และเป็นนักตะวันออกนิยม ความเป็นอัตชีวประวัติของนิยายเล่มนี้ชัดเจนมาก คาเมนไซนด์ตัวเอกของเรื่องก็คงหนีไม่พ้นเฮสเสนั่นแหละ (ถ้าจะสงสัย ก็สงสัยว่าเฮสเสแข็งแรงพอๆ กับคาเมนไซนด์ที่ปีนเขาได้ด้วยมือเปล่าหรือไม่ เพราะเวลาดูรูปเฮสเสตอนแก่ทีไร ดูเป็นชายชราก๊องแก๊งเหมือนคานธีมากกว่า) Peter Camenzind ไม่มีเนื้อเรื่องชัดเจน นอกจากเหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ ต่อกัน พูดถึงชีวิตวัยเด็ก และวัยหนุ่มของคาเมนไซนด์ ผู้มีความใฝ่ฝันอยากเป็นนักเขียน/กวี และต้องรับมือกับความขัดแย้งในตัวเอง พูดถึงวัฒนธรรมอันตื้นเขินของพวกผู้ดี ผู้มีการศึกษาในเยอรมัน

ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่ที่นิยายของเฮสเสเป็นที่นิยมมากในหมู่ชายหนุ่ม เพราะหนังสือของเขามักวนเวียนอยู่กับวัยรุ่น ปัญหาที่พวกเขาต้องพบเจอ การเผชิญหน้ากับโลกกว้างที่ไม่รู้จัก พบรัก ผิดหวังในรัก ค้นหามิตรภาพ นิยายของเฮสเสมักจะให้ความสำคัญกับมิตรภาพ มากกว่าความรักหนุ่มสาว ซึ่งก็มีอิทธิพลไม่น้อย แต่หนักไปในทางลบ หรือสร้างความผิดหวังเสียมากกว่า

สิ่งเดียวที่สร้างความแปลกแยกให้กับ Peter Camenzind คือนิยายเล่มนี้ไม่จบ นิยายของเฮสเสส่วนใหญ่มักจะจบลงที่ความตายของตัวเอก การสิ้นสุดสภาวะบางอย่าง แต่ Peter Camenzind เป็นเล่มเดียวเลยที่จบอย่างค้างคา ให้รู้ว่าเรื่องราวยังมีต่อ คาเมนไซนด์ยังคงมีชีวิตอยู่ต่อไป และจะเขียนนิยายออกมาอีกมากมายให้พวกเราได้ติดตามกัน ถือเป็นตอนจบนิยายเล่มแรกของนักเขียนรางวัลโนเบลที่ "น่ารัก" มากๆ