r.o.d. สองเรื่องควบเลยนะครับกับ ทะเลของที่นี่ และ ความรัก โดยคุณวยากร พึ่งเงิน
ทะเลของที่นี่ เป็นเรื่องสั้นๆ ซึ่งจริงๆ แล้วเราชอบเรื่องลักษณะนี้มาก เรื่องนี้ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น ชอบวิธีเล่นกับภาพพจน์ จังหวะคำ และอารมณ์ฝัน ด้วยธรรมชาติของเรื่องแบบนี้ คงไม่อาจหยิบยกอะไรมาติได้ เว้นแต่เราอยากจะเรียกมันว่ากลอนเปล่า มากกว่าเรื่องสั้น อาจเป็นด้วยในวัฒนธรรมไทย แนวคิดกลอนเปล่ายังไม่ค่อยแพร่หลาย หรือเป็นที่นิยมนัก เราก็เลยเหมารวมงานเขียนที่ตัวอักษรเยอะๆ ต่อกันเป็นพรืดแบบนี้ว่าเรื่องสั้นไปหมด
แต่ท้ายที่สุด แน่นอนว่าคุณวยากรอยากเรียกมันว่าอะไรก็คงเป็นสิทธิของผู้เขียน
ถ้าให้คะแนนจริงๆ ความรัก ยังเป็นรอง ทะเลของที่นี่ อยู่หลายแต้ม ความรัก เหมือนเรื่องสั้นสองเรื่องเอามาแปะหน้าแปะหลังกัน ซึ่งดี และน่าสนใจทั้งสองเรื่อง แต่มันขัดๆ เกินๆ กันเอง เรื่องแรกเป็นเรื่องของแม่ และลูกสาว ในร้านขายสัตว์เลี้ยง ชอบวิธีนำเสนออากัปกริยาใสซื่อ บริสุทธิ์อย่างการเต้นรำ หัวเราะครื้นเครงของเด็กๆ ในรูปแบบแฝงนัยน่าสะอิดสะเอียน อ่านแล้วชวนให้นึกถึง The Book of Laughter and Forgetting ของกุนเดระ
เรื่องของแม่ทำท่าจะน่าสนใจแล้ว แต่อยู่ดีๆ ตัวละครพ่อก็แทรกเข้ามา โดยครึ่งหลังของ ความรัก ว่าด้วยบทสนทนาระหว่างพ่อ และลูกสาว เรื่องนี้ก็ดีเหมือนกัน โดยเฉพาะตอนจบ แต่เพราะเหมือนเรื่องของแม่ยังค้างคาอยู่ในใจคนอ่าน เราเลยไม่อาจชื่นชมมันได้อย่างเต็มที่
ความรัก เหมือนผลงานที่ยังอยู่ในระหว่างการทดลอง และพัฒนา ข้อแนะนำคือให้แตกมันออกเป็นสองเรื่องไปเลย แล้วใช้ตัวละครชุดเดียวกัน หาตอนจบให้เรื่องของแม่ แล้วขยับขยายบทสนทนาในรถให้ยาวกว่านี้อีกนิด จะได้ทั้งความเท่ห์ และความลงตัว
No comments:
Post a Comment