นครคลื่นเหียน (พิสิฐ ภูศรี)

ไม่ค่อยได้เห็นงานชิ้นใหม่ๆ ของคุณพิสิฐเลย เพิ่งอ่านสัมภาษณ์แกไปหยกๆ ก็บอกว่ายังผลิตงานอยู่ สำนักพิมพ์ไหน สายส่งใดเอาไปดองไว้ กรุณารีบปล่อยของออกมาด่วน คุณพิสิฐเป็นอีกหนึ่งนักเขียนคุณภาพ ที่ไม่สมควรเลย หากจะหายสูญไปกับกาลเวลา และกระแสแฟชั่นของแวดวงวรรณกรรม ยิ่งถ้ามองว่าปัจจุบันวรรณกรรมเสียดสีเริ่มจะมาแล้ว (เราอยากเรียกมันว่า "เพื่อชีวิตนิวเวฟ" ด้วยซ้ำ) งานของคุณพิสิฐน่าจะถูกกล่าวถึง และนำมาศึกษา ตีความโดยนักเขียนรุ่นใหม่ที่อยากเอาดีทางนี้

คุณพิสิฐมีชื่ออย่างมาก เมื่อประมาณสิบปีที่แล้ว ยุคที่คนเริ่มหันมาอ่านวรรณกรรมกันเพราะ "อ่านกันไม่รู้เรื่อง" ซึ่งน่าเสียดายถ้าจะจัดผลงานของแกอยู่ในหมวดหมู่เดียวกับวรรณกรรมร่วมสมัย(นั้น) ถึงจะมีกลิ่นหลังสมัยใหม่โชยหอมโชยหึ่ง แต่เราว่ารวมเรื่องสั้นอย่าง นครคลื่นเหียน ใกล้เคียงกับรรณกรรมเสียดสีมากกว่า

โดยผิวเผินเหมือนจะเขียนกันง่ายๆ และนักเขียนในปัจจุบันหลายคนก็พยายามลอกเลียนน้ำเสียง และวิธีการแบบพิสิฐ ภูศรี แต่ไม่เห็นมีใครมือถึงสักราย ให้เราวิเคราะห์ อ่านแต่ละเรื่องแล้วรู้สึกว่าคุณพิสิฐ "ฉลาด" เข้าใจสังคมอย่างลึกซึ้ง ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ขาดไม่ได้หากอยากเขียนเรื่องแนวเสียดสี ประเด็นสิทธิสตรี โลกไซเบอร์ ละครน้ำเน่า ความจริงเสมือน ถูกนำเสนออย่างมีชั้นเชิง ไม่ตื้นเขินเกินไป เปี่ยมด้วยอารมณ์ขัน และที่สำคัญคือพลังงาน แม้โดยส่วนตัวจะรู้สึกว่า หมู่บ้านหัวขาด หรือ ชีวิตหลังความตาย เต็มไปด้วยข้อเสียตรงนั้นตรงนี้ แต่ด้วยพลังงานของตัวอักษรหนุนให้เราอ่านได้ตลอดแต่ต้นจนจบอย่างเพลิดเพลิน

หมายเหตุ: ถ้าคุณพิสิฐได้มาอ่านโพสต์นี้ หนังสือ นครคลื่นเหียน ฉบับที่ผมมีมันพิมพ์หน้าซ้ำครับ ทำให้ตอนจบของ ผู้อภิวัฒน์ และทั้งเรื่องของ ชั่วโมงฝัน กับ www.toilet.com หายไปเลย ถ้าถูกอกถูกใจคำอวยนี้ ติดต่อส่งมาให้หน่อยก็ดีนะครับ ;P